Gölcük ilçesinde ikamet eden Uğur Civan’ın hayatı, 7 yaşında tanıştığı obezite hastalığı ile kabusa döndü. Sünnet edildikten sonra süratli biçimde kilo almaya başlayan Civan, 25 yaşına geldiğinde 300 kiloya ulaştı. Kapılara sığmayan, konuttan çıkamayan Civan, yürümekte de zahmet çekiyor. Fazla kiloları sebebiyle kalp, şeker ve tansiyon üzere hastalıklar ile de gayret eden genç adama 45 yaşındaki annesi bakıyor. En büyük hayali eski sağlıklı günlerine kavuşmak olan Uğur, meskenden çıkarak toplumsal hayata karışmak, kendi ayakları üzerine durmak istiyor.
“EN ZAYIF HALİM 7 YAŞINDAYDI”
Yaşadığı zorlukları anlatan Uğur Civan, “Obezite hastasıyım. 7 yaşında sünnet olduktan sonra kilo almaya başladım. Eski zayıf halime geri dönmek istiyorum. Hayatım git gide kötüleşmeye başladı, yatalak duruma geldim, sıhhatime kavuşmak istiyorum. 2 buçuk sene evvel 250 kiloydum şu an 300 kilo oldum. En zayıf olduğum vakit hatırladığım kadarıyla 7 yaşındaydım. Sünnet olduktan sonra 20’şer kilo olmaya başladım ve bu hale geldim. Yaklaşık 3 yıldır meskenden dışarı çıkmıyorum. Hayalim sokaklara dönmek, özgür olmak, yatağa bağımlı olmamak. Öbür istediğim bir şey yok” dedi.
“ARTIK KENDİ AYAKLARIMIN ÜSTÜNDE DURMAK İSTİYORUM”
Hem hareketsiz hayat hem de fazla kiloları sebebiyle çeşitli hastalıkları oluşan Civan, “Kalp, şeker, tansiyon ve teneffüs yetmezliği hastalıklarım oluştu. Artık güzelleşip bu ilaçları kullanmak istemiyorum. Artık kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum, kimseye bağımlı olmak istemiyorum. Gereksinimlerimi annem gideriyor, o bana bakıyor. Bu yaşa kadar annem bana baktı, bu saatten sonra kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum. Annemden öteki kimsem yok. Anneme de üzülüyorum. Bana bakarak onun da hayatı kısıtlanıyor. Annem melektir. Günde 3 öğün yiyorum. Gece yarısı da acıktığımda yiyorum. 1,5-2 ekmek yiyorum. Keyifli olduğum anlarda abur cubur, çikolata yiyorum” diye konuştu.
“O BENİM EN AĞIR VE EN HOŞ YÜKÜM”
Oğluna yıllardır tek başına bakan anne Selma Civan, “Oğlum 7 yaşından sonra kilo almaya başladı. Ben bile nasıl kilo aldığını anlayamadım. Doktora götürdüğümüzde epilepsi hastası ve obezite olduğunu öğrendim. Bir müddet sonra oğlum epilepsi hastası olması sebebiyle okuldan da alındı. Bu da beni çok üzdü. Oğlumun ayakları üstünde durmasını istiyorum. Onun kimsenin gözünde küçülmesini istemiyorum. Uğur’un konutta değil, sokaklarda olmasını, dolaşmasını istiyorum. O benim en ağır ve en hoş yüküm. Biz oğlumla birlikte öleceğiz, kimseye vermem onu. Yükü ağırdır fakat bana ağır gelmez. O başımın tacıdır” sözlerini kullandı.
