Türkiye’nin soğan tüketiminin kıymetli bir kısmının karşılandığı Ankara’nın Polatlı ilçesinde mart ayında yazlıkları, nisan ayındaysa kışlık cinsleri ekilen soğanları temmuz ayında tarlalardan sökmeye başlayan emekçiler, ekim ayının sonuna gelinmesiyle kışlık soğan sökümünde sona geldi. Söküm süreçlerinin akabinde kışlık soğanlar başlarından kesilerek çuvallara koyulacak, temizlenecek ve akabinde satışa hazır hale getirilecek.
“Bu yıl evvelki yıllara nazaran fiyat olarak daha iyi”
Soğan üretimiyle ilgili İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine değerlendirmelerde bulunan soğan tarlası işletmecisi Hüseyin Ergen, küçük yaşlardan itibaren çiftçilik yaptıklarını tabir etti. Bin 500 dönümlük toprağına en çok soğan, kavun, arpa ve buğday ektiklerini söyleyen Ergen, “Bu sene 200 dönümü soğan. Öbürleri arpa, buğday ve kavun. Bu yıl evvelki yıllara nazaran fiyat olarak daha düzgün. Lakin iklimden kaynaklanan meşakkatler var, randımanlar düşük. Ekilişler de evvelki yıla nazaran azaldı. Masraflar çoğaldı, girdiler ve maliyetler yükseldi lakin bizim işimiz bu. Bunu yapabildiğimiz kadar yapmaya çalışıyoruz, devam ediyoruz” dedi.
“Dekarda verimimiz ortalama 5-6 ton”
Soğanın basamaklarıyla ilgili bilgiler veren Ergen, “Soğanı ekmek için başta arpa ve buğday yerini tercih ediyoruz. Biçimi yaptıktan sonra sürüyor ve deviriyoruz. Kışı geçirdikten sonra şubatta tarlaya girip karıştırma yapıyoruz ve daha inceltici aletlerle inceltip mibzer ile ekimi yapıyoruz. Onun kendine has mibzeri var. Ondan sonra sulama, ilaçlama. Şu an yapılan süreç de yetişmiş hali. Dekarda verimimiz ortalama 5-6 ton. Düzgün olursa daha uygun yıllarda 7-8 ton. Bizim burada yalnızca bu vakit. Ya da bundan 1 ay öncesinde erkenciler çıkar, artık de kışlıklar. Çuvala girecek, ondan sonra kalkacak. Depoya giden depoya, piyasaya giden de piyasaya gidecek” diye konuştu.
“İhracat olmadığı vakitlerde zahmet oluyor”
Korona virüs pandemisi sürecinde soğan üreticilerinin sorun yaşadığını anlatan Ergen, şunları aktardı: “Ağırlık yurt içine. Aslında Türkiye’nin büyük bir tüketimi var. Fazla olduğu vakit kendine de yol bulursa ihracat yapılıyor. İhracat olmadığı vakitlerde eza oluyor, fiyatlar düşüyor. Pandemi süreci bizi şöyle etkiledi. Lokantalar olsun, yeme-içme bölümündeki ıstıraplardan ötürü soğanın da tüketimi düştü, fiyatlar da düştü. Biz de ziyanını gördük. Geçen senede soğan üreticileri çok ziyan gördü. Kimi satamadı, kimi çok ucuz fiyatlara verdi. Soğanın en büyük maliyeti yetiştirdikten sonra sökme, kesme, çuvallama ve onu kaldırırken oluyor.”
“Kışın depolarda soğan ayıklıyoruz, yazın da çapa, söküm”
Hüseyin Ergen’in sahibi olduğu soğan tarlasında emekçi başı, yani ‘Çavuş’ olarak isimlendirilen İbrahim Kurt, soğan işine 2009 yılında başladıklarını lisana getirdi. Kurt, şunları söyledi: “Yılın 12 ayı burada iş var. Kışın depolarda soğan ayıklıyoruz, yazın da çapa, söküm. Bir aydır sökümdeyiz. Soğanları söktük, artık de kesip çuvallıyoruz. Tarlada 15-20 günlük bir işimiz kaldı. Ondan sonra da depolara dönüyoruz. Temmuz ayında söküme başlıyoruz, ekim ayının sonuna kadar sürüyor. Kasımın başında depo işleri başlıyoruz, nisan ayına kadar. Mart ayında yazlıklar ekiliyor. Ondan sonra nisan ayının başında da kışlık ekiliyor. Bu soğan kışlık. Kuyu suyu var bir de çay suyu var. Kalitesine nazaran değişiyor. 1 ay da bekler, 4-5 ay da bekler.”
