Modern hobo, kentlerden ya da plazalardan bunalanların teknolojiyi en güzel halde kullanarak dünyayı gezdiği, göçmenliğin modernize edilmiş hali olarak tanımlanıyor. Tüm her şeyi yeri geride bırakan Ensar Sevindik de ‘modern hobo’yu tecrübe etmek için yollara düştü. Gürcistan ve Rusya’ya gerçekleştirdiği birinci seyahatinden sonra eşsiz yol anılarından öteki bir şey düşünemeyen Sevindik, sonrasında yalnızca karşılaşacağı insanlara güvenerek sürdüreceği bir ömrü tercih etti.
‘ERGENLİK GÜCÜMLE BEN DE BİREBİRİNİ İSTEDİM’
Ensar Sevindik dünya çeşidi yapmaya karar vermede birinci sefer 16 yaşlarındayken okuduğu Jack London’ın ‘Demiryolu Serserileri’ kitabından etkilendiğini söyleyerek, “London, saf yol macerasının peşindeydi. O ergenlik gücümle ben de birebirini istedim. Sonra sanırım ilgim daima o istikamette oldu. Okuduklarım, izlediklerim daima macera ve yolla ilgiliydi. O kitaptan aylar sonra da birinci otostopumu yapmıştım. Uyanışım o denli oldu. Birçok kısa ve uzun yol macerası yaşadım. Biraz da İngilizce öğrenince ne vakit döneceğimi bilmediğim bilinmez yollara düştüm” dedi.
Ensar Sevindik ‘tam vakitli gezgin’ olarak 5 yıldan fazla müddettir yollarda ve şimdiye kadar 50 ülkeyi gezdi. Türkiye’den ayrıldığında cebinde yalnızca 5 dolar olduğunu lisana getiren gezgin ulaşımını çoğunlukla otostop yaparak fakat yeri geldiğinde de uçak, tren, vapur ve otobüs kullanarak sağlıyor. Otostop seyahatlerinin fiyatsız olmasından çok, kendisi için felsefi bir istikametinin olduğunun altını çizen Sevindik, “Yeni bir ülkeye vardığınızda, lokal kültürü anlayabilmek için otostoptan daha âlâ bir sistem bulamazsınız. O denli ki geçen 10 ayda, Güney Amerika’da yaptığım otostop seyahatleri sayesinde şu an İspanyolca konuşabiliyorum” bilgisini paylaştı. Ensar Sevindik konaklama için ise yeniden fiyatsız olmasından fazla dünyanın her noktasında yeni aileler, ortamlar tanımasını sağladığını belirttiği Couchsurfing uygulamasına başvuruyor.
‘HER VAKİT BİR SIRT ÇANTASI KADAR EŞYAM OLDU’
Yerleşik hayata hiç adapte olamadığını ve her vakit bir sırt çantası kadar eşyasının olduğunu anlatan gezgin, “Fazlasına muhtaçlık duymadım. KKTC’de üniversite okurken bile her an bir sonraki sabah dünya çeşidine çıkacak kadar hazırdım. Zaten o denli de oldu. Bir sabah birdenbire yollara düştüm. Ne beni bir yerde sabit tutacak bağlantılar kurdum ne de malzemeler satın aldım. Dünya çeşidine 16 yaşında, o birinci otostop seyahatimi yaptığım günden sonra hazırdım” şeklinde konuştu.
Yolculuğunun birinci yılında sokaklarda ukulele çalarak cep harçlığını toplayan Ensar Sevindik, müzisyen olmadığını ve 3-5 nota dışında ukulele çalmayı dahi bilmediğinin altını çizerek ekledi:
“İnsanlar yaptığım müzik için değil, kartonda yazılı öyküme takviye oluyorlardı. Acıktığımda ekseriyetle alışveriş merkezleri yahut restoranlarda insanların artırdığı yemekleri toplayarak karnımı doyuruyordum. Sonraları gittiğim ülkelerde el üretimi bileklikler satmaya başladım. Artık iki başka firmayla sponsorluk mutabakatım var. Büyük paralar kazanmıyorum. Elime geçen para taban fiyatın bile hayli altında. Tekrar de beşerlerle bağlantı kurmayı becerebiliyorsanız ve az çok hayatta kalma yetenekleriniz varsa, dünya tipi yapabilmek için aylık binlerce dolar kazanmanıza gerek yok.”
‘ARTIK 1 HAFTA EVVELKİ ENSAR BİLE DEĞİLİM’
Şimdiye kadar gezdiği ülkeler ortasında kendisini en etkileyen yere İran karşılığını veren Sevindik, “O ülkeyi hakkıyla gezmiş, hangi milletten olduğu fark etmeksizin her gezginin vereceği karşılığı veriyorum ve orası da İran. Belki bir gün tüm dünyayı gezeceğim, olur ya teknoloji el verirse Ay’ı, Mars’ı ziyaret edeceğim. Fakat İran her vakit beni kültürü ve insanıyla en etkileyen ülke olarak kalbimde kalacak” dedi.
Yaptığı seyahatler sonucu hayatında ne üzere farklılıkların olduğunu anlatan Ensar Sevindik, “Öncelikle her günü bir evvelkinden apayrı olan bir hayatın içindeyim. Bu sebeple diyebilirim ki ben bir hafta evvelki Ensar bile değilim. Daima yeni deneyimlerle yaşlanıyorum. Hayatım kendisi daima değişen bir süreç. Karşıma çıkacakların bir limiti yok. Hayatımı tam bir özgürlük ve rast gelmeler üzerine yaşıyorum. Gerçekleşen ve gerçekleşecek olasılıkları sizler hayal edin” biçiminde konuşarak şunları söyledi:
“Kazandığım en büyük farkındalık millet, kültür, lisan, din ve ırk fark etmeksizin dünyanın hangi noktasında olursak olalım -bu bir yerli kabilesi de olabilir, metropol insanı da- aslında hepimizin özünde tıpkı olduğu. Benim bir hayalim var. İsterim ki dünya üzerindeki istisnasız herkes 1 yıllık bir dünya tipi yapsın. Şayet bu gerçekleşirse şu anki mevcut bütün sıkıntılarımızdan kurtulacağımızı düşünüyorum.”
“Gezgin olmamdaki en büyük neden başarılı bir müellif olabilmek” diyen Ensar Sevindik kitap yazmaya başlamasını, “19-20 yaşımdayken berbat, kısa kurgu kıssalar yazıyordum. O vakitler yazdıklarım, ekseriyetle okuduğum kitaplardan aşırdığım karakterler, yerler ve kıssaların harmanıydı. Neredeyse hiçbiri bana ilişkin değildi. Bu durum beni rahatsız etmeye başladı. Bana ilişkin eşsiz öyküler yazabilmek istiyordum. Otostop maceralarımın dönüşünde şunu fark ettim. Ne vakit bir seyahatten dönsem kendi karakterlerimi, mekânlarımı ve öykülerimi yazabiliyordum zira yolda tanıştığım beşerler karakter, kendi perspektifimle gördüklerim yer ve başımdan geçen ya da öznesinden duyduklarım da eşsiz öyküler oluveriyordu. Anladım ki bir müellifin yazabilmesi için 3 şeye gereksinimi var: Karakterler, yerler ve öykü. Bu üçlünün en güçlü olduğu maden de yol, yolda olmak” kelamlarıyla anlattı.
Ensar Sevindik birinci kitabı ‘bi’keresi’ni yazarken önceliğinin başından geçen en ‘modern hobo’ anılarını sade ve akıcı bir lisanla okuyucuya anlatmak olduğunu lisana getirerek, “Kitapta başıma gelenlerin hepsi gerçek. Sadece kimi dostlarımın mahremiyetini korumak için isimlerde ve tanımlayıcı özelliklerinde değişiklikler ve kimi olayların tarihiyle ufak oynamalar yaptım. Bu anı kitabını okuyucunun beni tanıması için yazdım” dedi.
Şimdilerde Bolivya’nın Samaipata Kasabası’nda olan Ensar Sevindik, bir müddetliğine lokal bir kafede konaklama ve yemek karşılığında istekli olarak çalışıp, Bolivya’nın akabinde Peru’ya geçmeyi ve Alaska’ya kadar yolcuğuna devam etmeyi planlıyor. Dünya tipine çıkmak isteyenlere ise önerisi şöyle:
“Hiçbir paranın satın alamayacağı deneyimlere ve hiç bir okulun veremeyeceği bir eğitime kendinizi hazırlayın. Şayet bedelini bilir, hakkını verirseniz her gece uyumadan evvel daha kıymetli ve daha insan hissedeceksiniz.”
